හිත නතරවුනු තැන්

ආයෙත් මොනා හරි ටිකක් ලියල දාන්න කියල වෙලාවක් හම්බුනා..
අද මට පොඩි සටහනක් තියන්න හිතුනෙ මේ ජේවිතෙ එක එක කාල වලදී අපෙ හිතෙ ගොඩක් තදින් බැදෙන ඒත් කාලයත් එක්කම ටිකක් අමතක වෙන දෙවල් ගැන..එත් ජේවිතෙ හරිම පුදුමාකාරයි..අපි හිතුවත් ඒ තැන් වලට අපිට ආයෙමත් යන්නෙ වෙන්නෙ නෑ කියල ජීවිතෙ අපිව එ තැන් වලට ගෙන්යනවා!

කොලොබ කියන්නෙ මම ආයෙත් කාලෙකට පය නොතබන්න හිතන් හිටපු තැනක්..ඒත් ආයෙමත් මට කොළබ යන්න වෙලා තියෙනවා හැම සතියකම වගෙ..හැම දාම මම යද්දි මගෙ ඇස් නිතැනිම යොමු වෙන තැනක් තමයි "ගන්ගාරාමෙ" කියන්නෙ..ජීවිතෙ පලමු වෙනි වරට ලබපු ගොඩාක් සුන්දර අත්දෑකීම් තියෙන තැනක් තමයි එතන..

ඔන්න දවසක් මම යන්න ඔන වෙලාවට වඩා පැයැක් දෙකක් වෙලපගින් කොලොම්පුරේට සෙන්දු වුනා..
වෙලාව උදෙ හයට විතර ඇති.එ වෙලවට පැය දෙකක් තුනක් නතර වෙලා එන්නම් තරම් යාලුවෙකුත් නැති හින්දමද මන්දා මට එක පාරටම හිතට ආයෙ ගන්ගාරාමෙට ( පන්සල එහෙම නෙවෙ :P ) ටිකක් ගිහින් එන්න..

මම හිතාගෙන හිටියෙ ආයෙමත් එතනට නොයන්න එත් මොන හෙතුවකටද මන්දා හිතට මුලින්ම ආපු හැගීම එක..
මමත් එතින් කමක් නැ කියල පානදූර බස් එකක නැගලා ගන්ගාරෙමට ගියා..එතන වෙනද තියෙන පරිසරය නෙවෙ..උදේ පාන්දර හින්දමද මන්දා එතන වෙනදා හිනා වෙවි එන්න පෙම්වතුන් නම් හිටියෙ නෑ..පාලුවට ගිහින්.මම එතනට ගියාම තමා හිතෙ හිරවෙලා තිබ්බ ගොඩක් මතකයන් එලියට එන්න පටන් ගත්තෙ..

මෙ සටගනත් එක්ක තියෙන ඡායාරූපය මම ගත්තෙ එතනදි...

මම තාමත් පුදුම වෙන්නෙ කොච්චර කාලය ගත වුනත් සමහර දෙවල් කොච්ච්රනම් තදින් හිතේ නතර වෙලා තියෙනවදා කියල..

අමතක නොවන මතක...

තවත් සීතල පාලු ‍‍රැයක්..කොම්පුටරෙ ඉස්සරහ මොනා හරි ලියන්න කියල ඉදගත්තට,හිතට තෙරෙන්නෙ මහ පාලු ගති යක්..හරියට කිසිම වලාකුලක් නැති නිල් පාට හිස් අහස වගෙ..
කිසිම පැහැදිලි හැගීමක් නැහැ..
හිතෙ ගොඩක් දෙවල් තියෙනවා කියල දැන උන්නත් එ කිසිම හැගීමක් මට හරියට තෙරුම් ගන්න බෑ
එත් එකම එක දෙයක් මම දන්නවා..ඒ මෙ නොපැහැදිලි හැගුම් සමුදාය මැද්දෙ "ඔයා"හැන්ගිලා ඉන්නවා කියල..
ඔයා මගෙ ජීවිතෙට ආයෙමත් එන්නෙ නෑ කියල දැන දැනම උනත් තාමත් මෙ හිත ඔයා ගැනම හිතන එකටනම් මට තියෙන්නෙ තරහක්..
එත් මොනවා කරන්නද
හිත පාලනය කරගන්න තරම් මම තාම දියුණු නැතිව ඇති..එත් එ ගැන මම දුක් වෙන්නෙනම් නෑ,මොකද එ පරණ මතකයන්.ඔයා එක්ක ගෙවුනු මොහොතවල් වලට සිත යද්දි දැනෙන්නෙ තෙරුම් කරන්න බැරි දුක මුසුවුනු සතුටු හැගීමක්..

එක කාලයක් තිබුනා අපි දෙන්නටම එකම විදිහට දැනුන,මම දුකින් ඉද්දි ඔයාත් දුකින්.මම සතුටින් ඉද්දි ඔයත් සතුටින්........
මෙ විදිහට එකට අපි අව්රුදු කීයක්නම් හිටියද..

අද ඔයා මව දාල ගිහින්..

එත් අදටත් මට හිතෙන්නෙ ඔය ගැන..ඔයා දුකෙන් ද සතුටෙන් ද...

එත් මට තෙරුම් ගන්න බැරි එකම එක දෙයක් තියෙනවා..

අවුරුදු ගානක් මන් එක්ක ඉදලා මගෙ දුක සැපබෙදා ගත්ත ඔයාට අද මන් නැතිව සතුටින් ඉන්න පුලුවනෛ උනෙ කොහමද කියන එක...